Tag: Maleisie

Na de laatste inkopen is de vakantie nu toch echt voorbij. Helaas moeten we nog 12 uur in het vliegtuig zitten voordat we weer in Amsterdam landen. Helaas is nu het vliegtuig echt helemaal vol en ik zit gezellig op de allerlaatste rij in het vliegtuig. Er is weinig plek en omdat de toiletten dichtbij zijn komen naast mij ook nog veel mensen de benen strekken.

Nou ja, we hadden geluk op de heenweg dus een beetje pech op de terugweg kan er wel bij.

Op schiphol wordt ik opgewacht door Pap en mam.

Al met al is het een geweldige vakantie geweest. Ik heb erg genoten en het samen reizen met Ivar en Anita is ook zeker voor herhaling vatbaar wat mij betreft.

Jammer dat het voorbij is

Het einde van de vakantie komt steeds meer in zicht. We kruisen maleisie weer op weg naar Kuala Lumpur. We rijden van de oostkust terug naar ons startpunt. Vanavond blijven we weer in het Crowne Plaza Mutiara hotel om de vakantie goed af te sluiten.

Onderweg stoppen we nog een keertje bij het olifantenreservaat. Niet alleen omdat we het zo leuk vonden de eerste keer maar omdat ik de Maleise versie van het golfslagbad heb gemist. Mensen gaan op een olifant zitten in de rivier. Die loopt naar een diep gedeelte en krijgt een seintje van zijn opzichter. De foto’s laten zien wat er dan gebeurt 🙂

De olifanten vinden het geweldig om lekker af te koelen in de rivier en ze kunnen erg goed zwemmen.

In Kuala Lumpur gaan we nog een keertje gezellig (en lekker) eten waarna we bij de Petronas Towers nog een keertje van de fontein gegeten.

De volgende dag gaan Ivar en ik nog wat inkopen doen (de computerhardware is hier erg goedkoop dus we gaan allebei met een Geforce 9800 GX2 naar huis). Ook nemen we nog een radiografisch helicoptertje mee. Boys will be boys 🙂

Zoals gezegd zitten we nu dus in een luxe resort. Hier hebben we gelukkig wel wat minder last van de muggen (Anita en ik zitten onder de bulten, Ivar niet 🙁 ) Ivar en Anita kennen hier een paar mensen dus we worden weer uitstekend verzorgd.

Het is vandaag een rustdagje, ik zit lekker te internetten terwijl Ivar en Anita aan het zwembad liggen. Morgen gaan we weer richting Kuala Lumpur voor de laatste overnachting hier.

Zo, we zijn weer op het vaste land beland en zitten in een luxe resort waar ze (zoals je begrepen hebt) ook internet hebben. Het gaat nu echt snel en over twee dagen moeten we dit mooie land al weer verlaten. Erg jammer want we genieten er nog steeds dagelijks van. Ik zal eerst nog wat vertellen over de afgelopen dagen want toen zijn we een beetje incommunicado geweest. Ik krijg nu nog SMS-jes vanwege mijn verjaardag (natuurlijk iedereen daar nog bedankt voor)

Op mijn verjaardag zijn we naar het eilandje Kapas gegaan. Hier hebben Peter en Sylvia Engelbracht een resort opgezet op een klein stukje van dit mooie eilandje.  Peter en Syl zijn te zien geweest in het TV-programma “Ik vertek” waar ze Nederland ontvluchten om hun resort op te zetten. Het resort bestaat uit 8 hutjes met daarin een bed en een badkamertje. Peter heeft alles zelf gebouwd. De achterkant van de hutjes liggen in het oerwoud en de voorkant staan bijna in het zeewater. Heerlijk relaxed is het daar.

Sylvia kan echt geweldig koken. Ze had een e-mail gekregen van mijn moeder en zusje (En Ivar had haar ook al gemailed) dat ik jarig was dus ik werd al ontvangen met felicitaties en een dikke kus. “s avonds na de maaltijd ging het licht uit en kwamen ze allemaal zingend naar ons tafeltje met een lekkere apelstrudel MET slagroom. Twee keer taart dus op mijn verjaardag. En aangezien er niets op het eilandje te krijgen is en alles dus zelf gebakken wordt was hij dus lekker…… mmmmmm….

De twee dagen die we op het eilandje hadden hebben Ivar en ik gespendeerd met duiken. Ons ritme was als volgt: Slapen – Ontbijt – duiken – lunch – duiken – snorkelen – diner – slapen (wat wil je nog meer)

Anita genoot volgens mij best wel van het strandje. Geef haar wat zon en een bedje en ze is happy. Hoe ze het “bakken” uithoudt is mij een raadsel, maar goed wij vermaken ons met het duiken dus ieder zijn ding.
Na het duiken gingen we dus snorkelen of uitpuffen (wij natuurlijk in de schaduw). In de boom zagen we nog een flinke sprinkhaan zitten. Tja je bent echt in de tropen 🙂
En ‘s avonds een geweldig uitzicht met vaak wat vuurwerk (onweer) in de verte. Zalig..

Toen we weggingen met de boot (best lastig met 4 zware koffers, diverse tassen en geen steiger) bleek dat ik mijn insuline was vergeten (die lag nog in de koelkast van Syl). Dan blijkt de hulpvaardigheid weer van alle mensen in Maleisië, geen probleem dus, we wachten even en de insuline wordt met een ander bootje nagebracht. Helemaal geweldig. Iedereen is trouwens sowieso erg benieuwd waar we vandaan komen en geïnteresseerd in ons. Wilders komt bijna nooit ter sprake gelukkig. Dus daar hebben we echt geen last van.

1 2 ►

Jawel, vandaag vier ik mijn 37e verjaardag. Ik had eigenlijk gedacht dat ik weinig zou vieren maar zowel gisteravond (het was al na 12-en) en vanochtend ben ik toegezongen door Ivar en Anita 🙂 . Tijdens het ontbijt kwam er een medewerker van het resort me ook toezingen met een Vanille Milkshake (be carefull what you ask for, you just might get it).

Ik dacht dat het daarmee wel uit zou zijn maar toen we op de kamer terugkwamen stond er ook nog een lekkere taart voor me klaar. Helemaal geweldig 🙂 🙂 🙂

Ook ben ik al toegezongen via de email dus … Ja, ik voel me toch wel een beetje jarig ja

Wat is het toch ongelovelijk mooi hier. De afgelopen dagen hebben we elke dag twee mooie duiken gemaakt. Na een lekker ontbijtje gingen we met een busje naar de jetty. Daar hebben we een boot gepakt waarmee we naar de verschillende sites gingen.

Omdat het duiken hier vrij diep gaat (meestal wel rond de 20 meter) en we met zuurstof duiken (er is geen nitrox hier) is de duur van de duikjes meestal rond de 40-45 minuten. Na de eerste duik varen we naar de tweede duikstek en “ontgassen” we wat op het dek. Dan volgt de tweede duik die meestal ietsje minder diep is.

Voor de veiligheid doen we dan ‘s middags/s’avonds geen duikjes meer.

Ik heb de mooiste foto’s maar even op het blog gezet. Ze moeten nog wat bewerkt worden met photoshop maar ze laten nu ook al aardig zien wat er allemaal op het rif leeft.

Helaas is het duikavontuur op Pulau Reang nu ten einde. Morgen gaan we naar Pulau Kapas. Ik heb begrepen dat dit “resort” maar een huisje of 8 heeft dus ik verwacht daar eigenlijk geen internet. We zien wel. Hopelijk kan ik daarna wel weer wat updaten.

Vandaag vieren we ook nog even mijn verjaardag tussendoor. Best gek om dat in een ander land te vieren maar ook wel weer leuk.

Het is nu zaterdag middag en men is bezig om de BBQ van vanavond voor te bereiden. Aangezien ze daar al vanaf 13:00 mee bezig zijn verwachten we daar nogal veel van 🙂

Het weer blijft hier lekker. Vandaag was het weer 33 graden en ‘s avonds koelt het af naar zo’n 25. Dit betekent dat Anita lekker aan het “bakken” is en er al best bruin uitziet. Ivar en ik vermaken ons prma met het duiken. We hebben er al 4 opzitten.

Helaas vond mijn computer dat het allemaal te gortig ging (ik heb hem erg conservatief ingesteld) en vond dat ik een extra veiligheids stop moest maken van 12 minuten !!!! Voor de duikers onder ons, ik zat dus in deco. Aangezien ik nog lucht zat had heb ik me braaf aan de computer gehouden en saai 12 minuten op 3 meter diepte gewacht totdat ik mijn bloed gezuiverd had. Mijn buddy bleef trouw bij me wachten dus dat ging verder prima. Maar om toch het zekere voor het onzekere te nemen hebben we besloten om pas morgenmiddag weer te gaan duiken.

De duiken zelf zijn goed te doen. We hebben een flinke duikboot die ons op de riffen afgooit. De eerste duik was niet zo goed. We hadden 1 divemaster met 12 duikers (er was net een divemaster opgestapt) dus dat was wat druk en chaotisch. Mede doordat de duik een flinke driftduik was. Wel kwam er een flinke (ongeveer 150 cm) barracuda langs zwemmen. Misschien wist hij dat we zijn familie op de BBQ hadden liggen 2 dagen ervoor (lekker trouwens) want hij was erg nieuwsgierig. Best wel tandjes op zo’n beest 🙂

Later toen mijn tank bijna op was en ik aan het stijgen was ben ik nog aangevallen door een paar flinke (60 cm) triggerfish. Deze mooie beestjes zijn erg beschermend wat hun stukje rif betreft en vielen me aan. Ook deze jongens hebben best wel wat tandjes en ze zijn echt niet bang voor je. Ze zwemmen recht op je masker af dus ik kon nog net mijn camera in zijn smoel duwen. Daarna kreeg ik nog 3-4 aanvallen te verduren terwijl ik (achterwaarts) van ze weg zwom. Ik trappen met mijn zwemvliezen naar die beesten en dan braken ze weer de aanval af. Wat een k*tbeesten zeg 🙂

Verder hebben we al een flink aantal stingrays gezien. Ook oppassen geblazen want ik wil geen tweede Steve Irwin worden :-). Wat blue spotted rays, Morene eels, lionfish en honderdduizenden

1 2 ►

Zelfs tijdens het snorkelen zie je ze met duizenden zitten als een soort fishball, erg leuk om doorheen te zwemmen.

En dan vergeet ik de haaien nog. Deze zie je al tijdens het snorkelen en ook vanuit ons balkon als een schaduw over het zand. Ook tijdens het duiken hebben we er een paar gezien maar deze beesten zwemmen echt snel! Erg moeilijk op de gevoelige plaat te leggen!

Al met al genieten we met volle teugen!

vanochtend moesten we dus vroeg op om de ferry te halen van 8:00 van de Perhentian eilanden naar het vasteland. Daarna hebben we een 150 kilometer gereden naar de ferry van het vasteland naar Redang island. Al met al betekende dit een hoop wachten. En omdat het vandaag ruim 35 graden was is dat best zwaar gevallen.

Het resort is wel even wennen vergeleken met het kleinschalige van de Perhentians. We zitten in een soort “flat” van ongeveer 20 kamers en er staan 4 van dit soort gevallen. Het uitzicht is wel geweldig maar omdat we hoog zitten is het wel een klim om er te komen, en nu is het nog niet zo warm aangezien we pas rond 17:00 op het eiland aan zijn gekomen, Nou ja de douche is geweldig dus dat spoelen we er allemaal wel weer af.

Morgen plannen we om 2 middag duiken te gaan doen. Ben benieuwd hoe het onderwaterleven er hier weer uitziet.

Goed, nu ff een extra bedje regelen en dan snel maffen want ik ben stuk.

Dinsdag zijn we onze eerste duiken wezen maken. Het water is niet diep hier dus het duiken ook niet (duh 🙂 ). De beperking is de duikmaster en hoe lang hij het in het water uit kan houden. Hij vindt het water hier namelijk erg koud en duikt met een 3 mm duikpak. Voor de goede orde, het water is hier 29 a 30 graden dus wij duiken gewoon in onze zwembroek.

Vandaag hebben we onze tweede duiken gemaakt. Tenminste dat was de bedoeling maar na een duik was mijn buddy een beetje misselijk dus hebben we de tweede duik afgelast. Wel zijn we lekker wezen snorkelen en ik moet zeggen; tijdens het snorkelen zie je hier minstens zoveel als tijdens het duiken. Waaronder mijn eerste “wilde” haaien (ff die jongen in Zuid Afrika niet meetellen)

Ook merk je dat je hier pal aan het oerwoud zit want er loopt, vliegt en glijd hier van alles rond, waaronder een pitviper in de bomen. Best spannend allemaal.

Morgen moeten we vroeg op want we willen de veerboot van 8:00 halen. Dat moet wel anders hebben we niet genoeg tijd om de jetty naar Redang te pakken. Ik ga dus nu mijn tasje pakken. Geen idee of we daar ook (gratis 🙂 ) internet hebben.

En oh ja, gefeliciteerd allemaal met de koningin !!!!

1 2 ►

Nog even snel een laatste update want we staan op het punt te gaan pitten. En aangezien we met zijn 3-en op een wat kleinere kamer zitten maak ik het dus niet al te lang. Vandaag zijn we met de boot naar het Perhentian Island Resort gevaren.

Nadat we op de verkeerde pier zijn afgezet hebben we toch onze kamer betrokken. Ivar en ik hebben er al een check-dive opzitten met halfvolle fllessen voor de duikschool en alle (nieuwe) spulletjes werken prima. Morgen gaan we de eerste “echte” duik doen.

Hopelijk dan wat meer fototjes. Trusten !!!