2007 Bonaire – Arkesteijn Online

Back from paradise

Helaas is de duikreis vandaag al weer afgelopen.

Vlucht OR366 brengt ons terug naar Nederland. We vertrekken om 16:25 vanaf Bonaire. Na een korte tussenstop op Curacao vliegen we weer naar Amsterdam.

In Amsterdam komen we aan op zondag om 10:20. Dat betekent dat de terugreis 12 uur gaat duren. Ik hoop dat we zo vermoeid zijn van het duiken en mooie indrukken dat ik veel de binnenkant van mijn ogenleden kan bekijken aan boord van het vliegtuig.

En dan door de nieuwe bodyscanner op schiphol, denk ik. Op zoek naar dope. Ben benieuwd 🙂

Eden’s Rubble

Omdat het rif zo ontzettend mooi is en vlak voor de deur ligt besluiten we nog een duik te maken. We gaan niet zo diep en houden de duikcomputer goed in de gaten. Nog geen 5 minuten in de duik stopt mijn camera er mee. Batterij op…. Hmmm te veel foto’s laten zien tijdens de lunch. Gelukkig heeft Ivar zijn camera nog want even later zien we een spotted Sting Ray van wel 2 meter. Hij gaat met de stroom mee dus we proberen hem bij te houden. yeah right.. dat lukt dus niet en voor we het weten zitten we te dicht bij de haven. Ongelooflijk hoe zo’n beest letterlijk door het water vliegt. Wat een afsluiting van een mooie duikvakantie !

We zwaaien nog even voor de underwater webcam. Helaas te kort want later blijkt dat hij maar elke minuut een foto neemt. Ivar staat erop maar ik helaas niet.

We schrijven onze bevindingen op het board bij de duikschool zodat de andere gasten ook weten wat er te zien is op het huisrif.

Eden’s Rubble

Na terugkomst van de bootduik vervangen we snel onze flessen en gaan weer het water in. We hebben gehoord dat er een leuk bootje op het huisrif ligt dus die gaan we zoeken. het duurt even maar dan zien we het bootje liggen. Verder zien we geweldig veel leven. Een octopus, morenes, ridder vissen een egelvis en ga maar door. Ook zie ik nu zelf drie schorpioenvissen. Veel van deze beesten zijn geconcentreerd op ongeveer 4 vierkante meter. Het is een van de mooiste duiken van de vakantie. En dat gewoon op het huisrif. We blijven zo lang mogelijk onder (67 minuten)

Wrakje

Ceasar Grommer

Mijn eerste eigen Schorpioenvis

Grouper “playing” dead

Zeepluim

Een trompetvis op jacht

Gevlekte riddervis (Spotted drum)

Gevlekte Murene

Kreeftje

Weer een gevlekte Murene. Deze was echt aan het poseren.

Gondeltjes in het zand

Heremietkreeftje

Weer zo’n gondeltje in het koraal

Octopus in een holletje

Octopus-oog

Schorpioenvis

Best een grote smoel zo’n beest.

Gestippelde Egelvis

Ebo’s Special

Helaas is de laatste duikdag alweer aangebroken. Wat gaat dat snel zeg. Morgen vliegen we om 17:40 dus we kunnen in de ochtend nog wat duiken doen. Als eerste gaan we met de hele groep een bootduik doen. We huren een prive-bootje (ja dat kan met 12 personen) en we varen naar Klein Bonaire. Onder begeleiding van een divemaster maken we een leuke duik op Ebo’s Special. Omdat er maar een divemaster is en wij met zijn 10-en duiken is het nogal druk en zitten we elkaar een beetje in de weg. Aan het einde van de duik trekt Joop me aan mijn vest. Verscholen tussen het koraal ligt een Gevlekte Schorpioenvis onopvallend te doen. Deze vis heeft giftige stekels op zijn rug en waarschijnlijk voelt hij zich heel veilig want hij trekt zich niets aan van alle duikers met cameras om hem heen.

Goeie duik van 66 minuten.

Hier zie je ons terwijl we instappen op de boot. Gezien vanuit een van de webcams op Eden Beach Resort

Ook hier weer een miljoenpoot maar dan kleiner (half miljoen 😉 ? )

Zoek de vis, Gevlekte Schorpioenvis

Boka Slagbaai

Na de ochtendduik gaan we er gelijk vandoor. Vandaag staat namelijk een tocht door het Washington Slagbaai Nationaal Park op het programma. Omdat het Park precies om 17:00 dicht gaat moet je er op tijd in gaan anders mag je er niet meer in. Het park is geweldig voor ons als bestuurders van de pickups. Het zijn onverharde wegen dwars door de cactusvelden en over de rotsen heen. Lekker ruw rijden 🙂

De tocht gaat langs de Noordkust naar het westen toe. Onderweg zien we een paar geweldige blowholes. Dit zijn plekken waar de kust tegen de rotsen aan slaat en waardoor de opgebouwde luchtdruk het water er weer uit wordt geperst. Metershoog !!!. Onderweg zien ook nog een aantal grote leguanen.

Dan bereiken we een aantal strandjes. Het grootste heet Boka Slaagbaai en ziet er geweldig uit. Een echt bounty-beach in een idyllische baai met prachtig blauw water. Helaas is het onderwater een stuk minder mooi. Na al het moois dat we eerder hebben gezien valt deze duikstek erg tegen. Het koraal is op alle plaatsen dood en er is dus een stuk minder leven te vinden. Later horen we dat Hurricane Lenny uit 1999 (!!!!) hier schuldig aan is geweest. het is inmiddels 8 jaar later en het rif is nog steeds ernstig beschadigd. Het toont maar weer aan hoe kwetsbaar de riffen zijn en dat we er erg zuinig op moeten zijn.

Een enkele koraalvlinder is er nog wel te vinden

Zo ook een grote barracuda

Als we uit het water komen staat de “bezemwagen” al klaar. De parkwachters maken een rondje om iedereen het park uit te jagen. Nog een half uurtje cross-country rijden en we zijn weer bij de uitgang. Al met al toch nog een prima dagtripje, alleen jammer van het slechte koraal op de tweede duik.

Karpata

Als we de duikmaster van Het Eden Beach resort vragen welke duik we absoluut gedaan moeten hebben roept hij gelijk “Karpata !”. Donderdag gaan we dus eerst naar Karpata 🙂 Het in en uitstappen kan moeilijk zijn, zo staat er in de boekjes beschreven. We overwegen dus om een duikstek eerder (La Dania’s Leap) te pakken en dan een driftdive (met de stroming mee) naar Karpata te maken.

Maar voordat we het beseffen zijn we Dania’s leap voorbij gereden en staan we op Karpata. Ivar, Rolph en ik besluiten om polshoogte te nemen en lopen terug naar Dania’s Leap. Het is 36 graden dus we bakken op de weg die hier eenrichting is. Op de een of andere manier raak ik beide heren kwijt dus na wat geroepen te hebben besluit ik terug te lopen naar Karpata in de veronderstelling dat ze daar al zijn. Helaas, niet dus…

Omdat ik vermoed dat ze naar mij op zoek zijn besluit ik een auto te pakken en een klein stukje (tegen het verkeer in) terug te rijden om de heren op te halen. Je raadt het natuurlijk al, ik ben nog geen 100 meter op weg of ik kom een tegenligger tegen en jawel het is een van de 14 politiemensen op het eiland :-(. Just my luck!

Hij gebaart me het raampje te openen en ik verklaar niet te weten dat ik tegen het verkeer rij (je moet toch wat roepen). Meneer, zegt hij, dat moet u niet doen want dat is gevaarlijk. Of ik om wil draaien en terug wil rijden. Op mijn verweer dat ik me ongerust maak over mijn buddy en Rolph zegt hij dat er niets aan de hand is omdat hij ze net nog heeft gezien maar als ik echt wil ik achteruit ze tegemoet mag rijden. Verder is er niets aan de hand. Ik krijg niet gelijk een bon en hij doet ook verder niet moeilijk. Wat een geweldig land is dit 🙂

De driftduik wordt wat moeilijk aangezien we niet weten of er stroming is en welke kant deze opgaat. We besluiten toch maar gewoon de ingang bij Karpata te gebruiken. Deze valt gelukkig erg mee en de divemaster had absoluut gelijk. Wat een geweldige stek !!!!

Geelstaartsnappers

Gestreepte Koraalvlinder

Ze noemen dit een Millipede (miljoenpoot ?)

Parel Koffervis

Bahia Doktersvis tussen het Koraal

Juweelvis (Jonkie)

Kreeftjes

Poetskreeft bij Anemoon

Parel Koffervis

Angel City

De tweede duik van woensdag gaat naar Angel city. We wilde een leuke duik met een makkelijke toegang naar het water en dat is hier te vinden. Het water is nog steeds een lekkere 28 graden dus we blijven weer bijna een uur onder.

Wat een helder water !

Weer een Vaasspons

Een hele grote Tonijn

En weer een Goudstaart Murene

Een grote Barracuda

En dan een hele school Barracudas, wel wat kleiner.

Zeewaaier

Poetsgarnalen

een Schoolmeester

Caribische Koraalklimmer

Een Tandbaars

De gebroeders Poetsgarnaal

Papegaaivis

Mahoniesnapper

Bruin Juffertje

gebande Riddervis

1000 Steps

Weer een nieuwe dag en weer “moeten” we gaan duiken 🙂 . De keus is gevallen op de site “a 1000 steps”. je moet hier met een trap afdalen naar het water. het zijn maar 72 treden maar de site heet a 1000 steps omdat het na de duik voelt alsof je 1000 trappen omhoog moet met je zware uitrusting. Ik vond het wel meevallen en het was weer een prachtige duik van een uur.

Leguaan

Uitzicht vanaf de trappen

Weer een gevlekte Murene (je struikelt er bijna over)

Cleaner Shrimp

Blauwgestreepte Grommer

Zandvis

“The Odd Couple”; een trompetvis en papegaaivis die onafscheidelijk waren.

En een Blauwe Doktersvis

En hier ligt een pauwbot verborgen

Windsock

Na de Wilma Hooker duik gaan we verder zuidwaarts. Hier liggen natuurlijk zoutwin vlaktes. Het zeewater wordt in ondiepe poelen gelaten waarna het verdampt en er zout overblijft. Er liggen geweldig hoge bergen die door de verschillende belichting van de zon en de wolken mooie kleuren aanneemt.

We rijden verder en komen langs kleine slavenhuisjes. Hier woonde de slaven die op de zoutvelden moesten werken. De hutjes zijn niet meer dan twee meter hoog. Indrukwekkend!!

We rijden via het zuidelijkste puntje terug naar Lac. Onderweg zien we de vuurtoren en allemaal bouwwerken van aangespoelde spullen. Schoenen, wrakhout, etc etc. In Lac staat een leuk restaurantje waar we de avond ervoor heerlijk gegeten hebben (was toen wel een hele zoektocht in het donker). We halen hier een lekkere lunch. De suikerdiefjes (mooie gekleurde vogeltjes) vliegen af-en-aan. Heerlijk relaxed is dit.

Dan steken we het eiland weer over naar de westkust waar we op de duikplek Windsock duiken. Nee niet winsock, computer nerds!! Winsock, naar de wind vaandel van het vliegveld dat er vlakbij ligt.

Koraaltuin

Plume Worms

Wat een leven hier onder water !

Een Goudgevlekte Slangaal

Een paartje Gestreepte Koraalvlinders

Hilma Hooker

De eerste duik van de derde dag (alweer) gaat naar de Hilma Hooker. Dit is een wrak dus hier zal ik mijn eerste wrakduik gaan maken. De Hilma Hooker was een vrachtschip waar, toen ze in de haven van Bonaire lag, drugs op zijn gevonden. De boot moest eigenlijk aan de ketting maar op mysterieuze manier is ze lek geslagen. Men heeft haar toen buiten de haven gesleept waar ze is gezonken.

Aan zowel de voor als de achtersteven heeft men markeringsboeien gebonden. De voorsteven ligt op 32 meter diepte. De achtersteven op ongeveer 16 meter. We zwemmen dus naar de voorsteven. Daar daal ik langs het touw tot 20 meter diepte (dieper mag ik niet) en Ivar gaat door tot aan de bodem. Dat is geen probleem aangezien het zicht weer meer dan 40 meter is en ik kan hem dan ook goed in de gaten houden. Samen zwemmen we naar de achtersteven. Ik op 20 meter en hij steeds hoger totdat we elkaar bij de stuurhut tegenkomen. Daar “woont” een geweldig grote baars.

Na ongeveer 25 minuten verlaten we het wrak en maken de duik af in geweldige koraaltuinen waar het schip tussen ligt. We blijven totaal 57 minuten onder.