Laat ik beginnen bij waar ik was gebleven. Gisteren in encarnacion met de bus naar jezuiten missieposten gereden. Erg indrukwekkend wat die priesters voor elkaar kregen en volgens de vertellingen met respect voor de natives. Helaas vormde de steeds groter en succesvoller wordende missies een bedreiging en zijn ze door de spaanse overheerser vernietigd. De overblijfselen zijn alsnog imposant. Toen het eenmaal donker was (en dat gaat snel in deze contreien) hadden ze een lichtshow. Dat stelde niet heel veel voor maar de combinatie met barroke muziek en de rustige omgeving was wel heel bijzonder.
Jammer dat ik nog steeds geen manier heb gevonden om de plaatjes naar mijn laptop over te kunnen zetten en dus op de blog te kunnen plaatsen. Ik probeer wat op facebook te zetten maar dat zijn plaatjes als ik er aan denk met mijn gsm. Ook kwam een reisgenoot met een app genaamd polarstep. Hier kan je me op de voet volgen (als je niets beters te doen hebt)
https://www.polarsteps.com/SanderArkesteijn/239874-brazilie?s=203a409f-72cf-4457-828e-05f6dde4f7e0
Tot zover het intermezzo over de digitale huishouding 🙂
Vandaag dacjt ik dus dat we de watervallen al zouden gaan zien. Nee joh, eerst nog weer even met de bus. De afstanden zijn hier wat groter dan in NL. Gelukkig hebben we nu een eigen bus zodat we zelf tussenstops kunnen organiseren. Helaas heeft Sawadee de kleinste busjes geregeld dier hier rondreiden. Overal zijn grote tourbusen en wij zitten met zijn 22-en in een klein busje. Er is in principe genoeg ruimte voor alle mensen, zij het niet wat krap. Maar voor alle koffers is eigenlijk geen plaats meer zodat het ‘s ochtends een tetris spelletje is om alles in elkaar te puzzelen. Waarom nou niet een maatje grotere bus huren….. Maar goed tot zover het gezeur over de bus.
Onze eerste stop was een Mate fabriekje. Dat is een soort thee drankje dat men hier veel drinkt. Mierzoet maar dat zijn veel gerechten hier in het zuiden. Eerst zouden we een film krijgen te zien met uitleg maar die deed het niet meer 🙂 Daarna zijn we de fabriek doorgelopen waar heel veel nog handmatig wordt verpakt. Er mochten helaas geen fotos worden gemaakt.
Na weer een uurtje of wat rijden hadden we een onverwachte stop. De buschauffeur moest “iets” maken aan de bus. Wij waren bij een tankstation/restaurant gedropt maar daar hadden ze wifi dus de groep vermaakte zich wel. Daar heb ik dus polarstep angezet.
Weer een stukje rijden en toen een restaurantje opgezocht. Het was eigenlijk gesloten maar als er 22 toeristen voor de deur staan dan kan er veel. EN binnen no time was het buffet gevuld en open. En binnen no time was het ook weer leeg en waren onze buikjes vol. Ik geloof dat het inclusief drinken 8 euro kostte 🙂
Toen weer op weg. Bij de grens bus uit, stempel halen dat je paraguay uit gaat. Busje weer in, paar honderd meter rijden, busje weer uit, nieuwe stempels halen bij brazilie, busje weer in. Ja dan gaat zo’n dag wel snel.
Gelukkig is het hotel waar we hier nu zitten vlak bij de grens. Dat moet ook wel want morgen gaan we weer naar Argentinië om de watervallen van die kant te bekijken. De voorspellingen zijn 36 graden dus ik ga geen jas meenemen. Hoewel…. we kunnen twee optionele tours doen en bij beide ga je nat worden. Je vaart dan onder de watervallen door 🙂 Ik ben benieuwd. In de middag gaan we dan de duivel’s keel bekijken (mooi gedeelte van de falls) en een stukje door de jungle rijden.
Daarover morgen weer meer.
Voor nu groetjes uit brazilie !!!
